حجه الاسلام و المسلمین علیرضا پناهیان ضمن بازدید از موسسه مطالعات راهبردی علوم و معارف اسلام، در رابطه با هماهنگی آیات قرآن کریم فرمودند:

درک نظام مند

می فرماید اگر این کتاب «مِنْ عِنْدِ غَیْرِ اللَّهِ» (نساء: ۸۲) بود در آن اختلاف زیاد می­ دیدید یعنی این کار فقط خداوند است که می­ تواند این هماهنگی و هارمونی را بین این آیات و بین این مطالب ایجاد کند؛ یعنی خلق دانه دانه­ ی اینها، آن­قدر هنر خاص خدا نیست که بی اختلاف بودن اینها هنر خاص خداست. ما در حوزه معمولا دنبال کشف هر معرفتی زیر پوست دانه دانه­ ی این آیات هستیم حالا اگر همه ­اش هم باشیم و اینها. کمتر در هماهنگی بین اینها و رابطه­ ی بین اینها تأمل می کنیم. آن وقت برویم تأمل کنیم در رابطه­ ی بین اینها، می­ شود همان حرفی که دوستان و اساتید این­ مؤسسه می ­زنند؛ درک نظام ­مند دین، ساختارمند، سیستماتیک یعنی رابطه­ ها را کشف کنیم.

هماهنگی آیات قرآن کریم

نظام دادن؛ امری فراعلمی است

اساسا کار علم هم دسته­ بندی است، نظم دادن است. نظام دادن، کار یک چیزی است فراعلم. علم به معنای رایج کلمه، مرتب دارد تخصص ­ها را بیشتر می ­کند، بسته ­بندی­ های معرفتی را افزایش می دهد، برای این­که بتواند اینها را نگهداری کند. مثل مصالح ­فروشی که مصالح را آن­جا طبقه­ بندی می­ کنند. این­جا گچ هست، این­جا سیمان هست، این­جا آهن هست این­جا چوب هست، این­جا شیشه هست . به این می­ گویند نظم؛ این نظم علمی است که شما باید در مقام کاربرد این مصالح، یک معماری بکنید. یک نظامی را باید طراحی کنید.

هنر برجسته ی خداوند در قرآن

معمار است که تعیین می­کند در این نظام ساختمان، شیشه کجا باشد، سیمان کجا باشد، میلگرد کجا باشد. خدا، هنر برجسته­ ی خودش را در قرآن معماری قرآن می­ داند. نظام قرآن می ­داند که در آن اختلافی نیست نه مفردات قرآن. حالا مفردات قرآن هم درست است دارای اعجاز الهی است ولی می­ فرماید اگر کلیت این قرآن از جانب غیر خدا بود «لَوَجَدُوا فِیهِ اخْتِلافاً کَثِیراً» (نساء: ۸۲) این خیلی حرف سنگینی است به نظر من. جور کردن اینها با همدیگر کار خاص خود خداست. کار برجسته­ ی خدا رابطه ­ها است تا دانستن هر یک از این اجزا.