صوت جلسه

در پایان دومین هفته از سال تحصیلی ۱۴۰۱ از خرمن پرفیض استاد محترم درس خارج حضرت حجهالاسلام و المسلمین حاج شیخ محمد حسن وکیلی بهره مند شدیم.
طبق معمول حرفهای نو و تازه که انگیزه ی ما را برای حرکت در مسیر طلبگی و سربازی امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف دو چندان می کرد و در این راه پر فراز و نشیب افق های جدیدی مقابلمان می گشود.
در ادامه مروری به اهم فرمایشات استاد محترم خواهیم داشت تا شما خواننده عزیز نیز از این مباحث مهم و اثر گذار بی نصیب نباشید.
در ابتدای بحث استاد خاطرنشان کردند که چون درس در فضای علمی می باشد نکاتی که در اینجا عنوان می کنیم صرفا به عنوان احتمال طرح می شود تا زمینه ای باشد برای تحقیق بیشتر و نباید به عنوان اصول مسلمه در نظر گرفت
برای شروع بحث لازم است ابتدا بدانیم که آیا نظم یک فضیلت است یا خیر؟
جهت رسیدن به پاسخ از دو راه می توان اقدام کرد
۱) بررسی های عقلی و تحلیل نظم و آثار نظم
۲) بررسی منابع نقلی و دینی
مسئله ای که در این موضوع ایجاد تردید می کند آنست که در منابع دینی ما جایی را نمی یابیم که معصومین علیهم السلام ما را تشویق به نظم کرده باشند.
و قداستی که مفهوم نظم در عصر ما پیدا کرده است محصول فرهنگی است که در دوره جدید از بلاد غیر اسلامی به ما منتقل شده است
از ابتدای کودکی یکی از مفاهیم پایه که در تربیت ما بر روی آن تاکید می کنند مفهوم نظم است حال آنکه در روایات و کتب اخلاقی بزرگان به چنین مسئله ای توصیه نشده است.
از طرفی شریعت مقدسه کارش تربیت است فلذا کاری که برای تربیت انسان لازم است را باید انجام دهد لاجرم باید گفت مفهوم نظم ه به این شکلی که امروزه مرسوم است و قداستی که پیدا کرده مورد تاکید شرع نبوده و در تربیت انسانی راهگشا نیست
اگرچه وصیت کوتاهی از امیرالمومنین علیه السلام است که می فرمایند الله الله فی نظم امرکم که نظم در آنجا به معنای لغوی است یعنی به رشته کشیدن یعنی امورتان بایکدیگر یک نحوه هماهنگی داشته باشند حال گاهی آن امر را امر اجتماعی معنی می کنند یعنی مدیریت کلان جامعه وگاهی شامل امر فردی هم می دانند
به لحاظ تحلیل ذهنی و عقلی نظم معانی متعددی دارد
۱) مجموعه امور انسان با یکدیگر یک نسبتی داشته باشند که در راستای هدف مشترک قرار بگیرد
نظم به این معنا چیز خوبیست مثلا کسی به دنبال در آمد زیاد است پس همه ی امور خود را طوری تنظیم می کند که در راستای هدفش باشد یا کسی به دنبال تقرب الی الله است به نحوی امور خود را تنظیم می کند که به خدا نزدیک بشود
نظم به این معنا در پسندیده بودنش هیچ شکی نیست زیرا وقتی ذی المقدمه واجب و پسندیده است مقدمه هم واجب و پسندیده می شود …